Vandaag was dag 1 van de Summerscool. Summer was het zeker, ’s middags werd het bijna te warm in het atelier. Bij 27 graden buitentemperatuur ging het nog maar net. De klei droogt snel, niet handig als je nog niet zo ervaren bent. En als er dan ook nog geföhnd moet worden HELP! Er hadden mensen ingeschreven die nog niet eerder in mijn atelier gewerkt hadden. Sommige kende ik al langere tijd persoonlijk. Agnes bijvoorbeeld, waarmee ik op mijn 18e jaar samen werkte in het ziekenhuis in Heerlen, een half leven geleden! Zij als ervaren derde jaars leerling A-verpleegkundige, ik als pas gestarte leerling in mijn eerste stage. Man, wat heb ik toen vaak op mijn donder gehad haha! En nu….wel 43 jaar later (!!!) komt ze in mijn atelier een workshop volgen. Hoe leuk is dat! Ook Erik ken ik al vele jaren vanuit de Elsloose gemeenschap, als fotograaf en natuurliefhebber. Hij was er samen met zijn partner Elly, die een kledingzaak in Maastricht heeft waar ze haar zelfgemaakte kleding verkoopt. Als je dan ziet dat zij ontdekt dat de keramiek sieraden die bij mij gemaakt kunnen worden ontzettend leuk bij haar kledinglijn passen, ach dan word je helemaal warm van binnen. Heerlijk. Ik verwacht haar nog wel vaker te gaan zien.
De andere deelneemsters kende ik nog niet persoonlijk. Nu dus wel. Ook zij maakten mooie werken. Ik ben trots op iedereen die in mijn atelier werkt, dag na dag.
Het was een heerlijke dag waarbij ze allemaal hard gewerkt hebben, ieder op eigen niveau en waar nodig met hulp van mij. Hulp probeer ik vooral te geven door advies te geven of iets voor te doen. Uit te leggen hoe iets veranderd en/of verbeterd kan worden. Niet opdringen en in principe nooit iets overnemen. Want dan is het niet meer het werk van de maakster (of maker). Heel belangrijk vind ik dan, dat je aan het werk ook kunt zien dat het niet tot in perfectie is uitgevoerd als het een werk van een beginner is. Juist dát is zo mooi. Wijzende vingertjes, daar houd ik helemaal niet van. Als leraar heb ik vroeger geleerd dat je je cursisten, leerlingen, altijd positief moet benaderen, en dat is wat helemaal bij mij hoort en ‘in mij gebakken’ is. Er zijn mooie dingen gemaakt vandaag. Schalen, vogels en bloemen voor aan de muur, piepkleine bloemen van papierklei en een beeldje waar een van de deelneemsters al heel lang de wens had om dat te maken. Daar werkt ze volgende week nog even aan door.
Tussen de middag zijn we in een paar minuten naar mijn huis gelopen waar ik ’s ochtends al de tafel in de tuin had gedekt. De lunch had ik ’s ochtends al in orde gemaakt en hoefde alleen maar opgediend te worden. Het was genieten. Lekkere salades, vers brood, glaasje wijn voor wie dat wilde. En in het atelier stond uiteraard Limburgse vlaai. Dat zijn de speciale dingen van zo’n Summerscool: lekker lang werken en lekker eten. Daarvoor wonen we in het bourgondische zuiden.
Ik moet eerlijk toegeven, aan het eind van de dag, toen iedereen weg was, had ik, op zijn Limburgs gezegd, ‘platpootjes’. Met spijt dat ik niet met mijn auto naar het atelier was gegaan, heb ik de 200 meter naar huis bijna op mijn knieën afgelegd. Hoe heerlijk was het om de beentjes een uurtje hoog te leggen. En even een korte power-nap te doen.
De avond doorgebracht in de keuken want weet je: morgen komt er weer een groep! En daarmee lunch ik ook weer. En overmorgen weer! En vrijdag ook! Maar één ding weet ik wel: de rest van de week ga ik met de auto naar mijn atelier.
Een heerlijke dag.
Geef een reactie