Vitamientjes

Tijdens carnaval is het atelier alle dagen open geweest om zo de mensen die niet van carnaval houden de mogelijkheid te bieden hun vrije uurtjes op een andere manier door te brengen. Het waren 3 heerlijke dagen waarin relaxed gewerkt is met klei en glazuur. Een paar mensen zijn eens even binnen kopen lopen om de sfeer te proeven en gaan overwegen om binnenkort met een cursus te beginnen. Deze maand ga ik behalve de eerste zaterdag ook de derde zaterdag van de maand open in de ochtenduren en start een nieuwe groep op die 1x per maand op cursus kan komen. De ideale mogelijkheid dus voor fulltime werkenden.

Maar nu de afgelopen dagen. Er waren niet zo heel veel mensen, gemiddeld 3-5 per dag. Genoeg. Dat maakte het werken juist zo heerlijk relaxed. Er zijn weer allerlei mooie klei-werken gemaakt. Van beelden tot tapas-servies, van paaseieren tot vaasjes om straks paastakken in te zetten. Diverse mensen kwamen vaker dan 1 keer, sommigen zelfs alle 3 de dagen.

Het allermooiste compliment dat ik kreeg was dit: ‘het is hier zo heerlijk kleien en ik krijg ook nog eens zo maar gratis vitamientjes erbij’. Dan word ik stil. En blij. Want die vitamientjes zijn niet die welke in de koekjes en haringsalade zitten (dat zijn overigens calorieën jammergenoeg) maar ja….de rust die je over je krijgt als je lekker met je handen in de klei zit, de sfeer. Alles. Je denkt dan nergens anders meer aan dan alleen aan die klei en aan het werk waar je mee bezig bent, samen met gelijkgestemden. Ik noem het graag ‘het kupke leeg maken’. Rust in je hoofd, even niks wat nog moet. Want we moeten de hele dag. Dat is een zeer waardevol iets voor iedereen die met klei aan het werk is. Zouden veel meer mensen moeten doen.

En soms….soms dan lukt het iemand dan toch niet. Dan zit het hoofd toch te vol met piekeren en peinzen en wordt een beeld in wording tot 3x toe in elkaar geduwd en gaat de cursiste onverrichterzake naar huis. Maar wel met een goed gesprek, tranen die eindelijk even hun weg naar buiten durven te vinden en een advies van mij, van ons: ‘ga eens met je dokter praten lieve, we hoeven niet alles zelf te doen. Soms heb je hulp van iemand anders nodig’…. Ook dat is Leim & Zwa. Er wordt heel veel gelachen maar als het nodig is wordt er ook gehuild. Samen. Dat verbindt en schept weer nieuwe wegen. En dat is nou juist wat ik zo mooi vind aan mijn atelier. Het vertrouwen dat er is.

OPEN JE HART WANT DAAR ZIT DE SCHAT