Ik geloof dat ik teveel hobby’s heb.
Naast keramiek maken, Mind-Walks organiseren en lopen, mensen met gewichtsproblemen helpen, af en toe een basis-yoga les geven, oma, moeder, partner en vriendin zijn ….vind ik het ook nog eens ontzettend leuk om te schrijven.
Daarvoor biedt dit blog uitkomst.
In het atelier worden ontzettend mooie dingen gemaakt en ik vind het even zo ontzettend leuk om mijn cursisten daarin te adviseren en te ondersteunen waar dat nodig is.
Maar er gebeurt nog veel meer als mensen met de handen in de klei zitten: er wordt van harte gelachen, geschaterd en er wordt ook gehuild. Jazeker.
Er wordt omarmd, ondersteund en gedeeld. Er worden moppen verteld en de laatste dorpsroddels worden vermeld. Soms doen we ’s zomers maar even de ramen dicht….want er komt zoveel op tafel dat niet voor andermans oren bestemd is. Dingen die in vertrouwen verteld worden en die dat ook blijven.
En wat is er nou mooier dan….een combinatie te gaan maken in het beschrijven van wat op welke manier gemaakt kan worden (dus een stukje techniek uitleggen) én schrijven over wat er nog meer allemaal gebeurt in mijn atelier. Uiteraard zal ik nooit namen noemen, of namen fingeren. Nooit schrijven over iets dat in vertrouwen verteld wordt, dat onder ons moet blijven. En altijd toestemming vragen. Altijd. Dit blog zal dus over kleien gaan. En over dingen die de revue passeren in het atelier. Gewone dingen, pijnlijke dingen, leuke dingen, waanzinnige dingen, alledaagse dingen….Dingen.
Wanneer het eerste blog verschijnt? Nou….ehm…dit was het eerste! Ik ga nu eerst op vakantie. Wat? Alweer op vakantie? Jazeker! 9 februari ben ik een weekje weg. Alweer op vakantie. Pakken wat je pakken kunt. Carpe Diem staat niet voor niets op mijn arm getatoeëerd. Samen met de zwaluw waar ik me elke voorjaar zo vreselijk op verheug. Want als de zwaluw zich aan de overkant van het atelier nestelt….en ik ze door de lucht hoor ‘gieren’….dan is het lente.
Maar eerst ga ik naar de winter. Naar Oostenrijk. Voor de zon. Dat die maar veel mag schijnen.
Die foto hieronder, van mijn arm boven dat water…die is van 2 weken geleden. Ik was in Thailand om mijn Thaise schoonzusje na een heel verdrietige tijd terug naar huis te brengen. En dat meer….het red lotus lake in Noord-Oost Thailand….dat was geweldig. Als jullie willen mogen jullie een keer met me heen daar naartoe. Want oja…dat ga ik ook doen: retraite-weken bij mij schoonzusje Angkhana in Thailand verzorgen. Maar eerst ga ik op vakantie.
Geef een reactie